-
1 προσκλίνω
A cause to lean against, place against,βέλος προσέκλινε κορώνῃ Od.21.138
, 165:—[voice] Pass., πατρὸς ἐμοῖο θρόνος ποτικέκλῐται ([dialect] Ep. and [dialect] Dor. [tense] pf. [voice] Pass.) αὐτῇ stands by her, i.e. hers, or the pillar, 6.308; νῶτον ποτικεκλιμένον his back thereon reclined, Pi.P.1.28; ὁ ἱερεὺς -κλείνεται (sic) πρὸς με[.. ] IG42(1).742.11 (Epid., ii/iii A.D.); προσκλιθείς τινι turning towards him, Philostr. VA3.30.2 π. τὴν θύραν close the door, J.AJ5.4.2.II turn or incline towards, τὴν ψυχὴν τοῖς λόγοις v.l. in Plu.2.36d;τὸν νοῦν τῶν θεῶν τοῖς ἀνθρώποις Iamb.Myst.1.12
.III seemingly intr. (sc. ἑαυτόν), incline towards, be attached to one, join his party,τοῖς Ῥοδίοις Plb.4.51.5
, cf. 5.86.10 (Reiske for προσκιν ([etym.] - κυν-) οῦσι); ταῖς Μιθραδάτου ἐλπίσιν Agatharch.Fr.Hist.16
J.:—[voice] Pass.,προσκλιθῆναί τινι LXX 2 Ma.14.24
, Act.Ap.5.36, S.E.M.7.324.IV Gramm., inflect,ἔξωθεν -κλιθῆναι A.D.Synt.324.18
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προσκλίνω
Перевод: с греческого на английский
с английского на греческий- С английского на:
- Греческий
- С греческого на:
- Английский
